Web Counter

↑ Grab this Headline Animator

आदरणीय वैकुंठवासी आमदार रमेश वांजळे (भाऊ) यांना भावपूर्ण श्रद्धांजली

 सोन्यासारखा माणुस हरवला.......

इच्छा मरणाची

काल एका गर्भातल्या नव अर्भकाने
इच्छा मरणाची व्यक्त केली होती
इच्छा मरणाची बातमी तिने
आईच्या गर्भातचं ऐकली होती

अर्भकाने बाप्पाला विनंती केली की
तिला इच्छा मरण हवे आहे
जन्मल्यावर आपटून आपटून मरण्यापेक्ष्या
आईच्या गर्भातच शांतपणे डोळे मिटायचे आहे

ती रडक्या स्वरात म्हणाली की मला बाबांची भीती वाटते
बाबांनी आईला सांगितले होते " मला मुलगाच हवा आहे !!
मुलगी झाली तर आईला आणि मला सोडणार नाही
बाळ मुलगी असेल तर हे जगंच पाहून देणार नाही "

माझ्या बाबांनी आजीने आजोबांनी
आईला मुलगाच झाला पाहिजे म्हणून खडसावले आहे
मुलगी झाली तर माझ्या आईला मात्र असंच
टोचून टोचून असह्य जगायचं आहे

"" देवा ! त्यापेक्ष्या तु मला गर्भातच इच्छामरण दे !!
तु मला तथास्तु म्हणताच माझा श्वास बंद होणार
देव ही हसत म्हणाला " बाळा मीच तुला हे विश्व दाखवणार
तर मी कसा तुला मातेच्या गर्भात मरण देणार ? "

गर्भातलं बाळ मात्र देवापुढे हट्टाला पेटलं
इच्छामरण द्यावे म्हणून गळ घालू लागलं
देवालाही त्या बाळाचं कुतूहल वाटलं
मानवाच्या अमानुष कृत्याचं आश्चर्य वाटलं

देव ऐकत नाही म्हणून बाळाने
आईलाच विनंती करण्याचे ठरविले
हळूच आईच्या स्वप्नांत जाऊन आईचे चुंबन घेतले
"आई !ई " असा गोड आवाज देत आईच्या कुशीत विसावले

"आई माझा तुला त्रास नको म्हणून मला
गर्भातच विष देशील का ?
बाळाचं हे ऐकताच आईला रडूच कोसळले
बाळा तु मला हवी आहेस म्हणत तिला हृदयाशी कवटाळले "

" पण आई माझा जन्म झाल्यास मुलगी म्हणून बाबा मला मारतील
नाही तर तुला दोष देवून तुझं जगणं कठीण करतील
मला हे जग नाही पहायचं आहे
क्रूर माणसांची तोंडं पाहण्याआधी मला गर्भातच मरायचं आहे ""

"" आई !! मला तु गर्भातच संपव
मृत जन्मलेली मुलगी पाहता बाबा ही खुश होतील
आजी आजोबा ह्यानाही नातू हवाच आहे ना
मीच गेल्यावर सर्वांचे चेहरे आनंदी होतील "

" आई खरंच मला गर्भातच इच्छामरण हवं आहे गं
तु बाबांना सांग की मी स्वप्नात येवून गेली
तुम्हा कोणालाच त्रास नं देता मी हे
सुंदर जग गर्भातूनच अनभवून देवाघरी गेली ""

!!!! खरंच तिला इच्छामरण हवं आहे !!!

अभिमान वाटावा अशी आमची महान पुणेरी पुण्यभूमी

धन्य ती पुण्यभूमी जिथे निपजले छत्रपती 

टिळक, आगरकारापरि धुरंधर जाहले किती 

ज्ञानया तुकयाची  ज्या लाभली सावली 

तया पुण्यभू चरणी आम्ही श्रद्धा सुमने अर्पिली  

                              ............पुणेकर 

नाही ... नाही.... नाही ......

नाही ... नाही.... नाही ......

नाही ... नाही.... नाही

एकदा एक राजा शिकारीसाठी जंगलात गेला होता. त्याने जंगलात धनुष्यबाण मारुन एका सिंहाची शिकार केली. पण धनुष्यबाण लागल्यानंतर मरण्याच्या आधी सिंह खुप तडफडला आणि त्याने खुप डरकाळ्या सुध्दा फोडल्या. त्यामुळे तिथे ध्यानस्थ बसलेल्या एका ऋषीची तपश्चर्या भंग झाली आणि त्याने रागाच्या भरात त्या राजाला शाप दिला. की तुझी उंची 25 फुट होवो की जेणेकरुन कोणत्याही प्राण्याची शिकार करण्याच्या आधी त्याला तुझी चाहूल लागून तो सावध होवो. रागाच्या भरात तर ऋषीने शाप दिला पण त्यामुळे राजाची उंची एवढी वाढली की त्याला कुठेही वावर करणे एकदम कठीण होवून बसले. म्हणून राजाने गयावया करुन त्या ऋषीची माफी मागीतली आणि त्याला त्याची उंची पुर्ववत करण्यास विनविले. राजाने बराच आग्रह आणि विनवणी केल्यामुळे ऋषीचा राग कमी होवून राजाला त्याचे त्याची उंची पुर्ववत करण्याचा एक उपाय सांगितला -

'' इथून पुढे 15 किमी अंतरावर जंगलाच्या आत एक वेडी बाई राहाते ... तु तिचा शोध घे आणि तिला असा प्रश्न विचार की तिने त्याचे उत्तर 'नाहॊ' असे दिले पाहिजे... तू तिला कितीही प्रश्न विचार आणि तिने जितके वेळा 'नाही' असे म्हटले तितके वेळा तुझी उंची 5 फुटाने कमी होईल.''

राजाने तिथून पुढे 15 किमी जंग जंग पछाडून त्या वेड्या बाईचा शोध लावला आणि त्या ऋषीने सांगितल्या प्रमाणे त्या बाईला वेगवेगळे प्रश्न विचारायला सुरवात केली.

'' तुला फाशी देवू का?''

'' हो''

'' तुला जंगलातून काढून देवू?''

'' हो''

राजाने तिला कितीतरी प्रश्न विचारुन हैरान केले पण तिचे उत्तर 'हो' असेच मिळत असे.

शेवटी राजाने चिडून तिला प्रश्न विचारला - '' तू पागल आहेस का?''

तिने पटकन उत्तर दिले - '' नाही''

आणि काय आश्चर्य राजाची उंची ताबडतोब पाच फुटाने कमी झाली.

राजाची उंची आता 20 फुट झाली होती. 20 फुट उंचीही खूप जास्त होती म्हणून राजाने तिला पुन्हा तोच प्रश्न विचारला -

'' तू पागल आहेस का?''

तिने पुन्हा उत्तर दिले '' नाही''

राजाची उंची पुन्हा 5 फुटाने कमी होवून राजा आता 15 फुटाचा झाला होता. 15 फुटही जास्तच होते म्हणून राजाने पुन्हा त्या वेडीला विचारले - '' तू पागल आहेस का?''

ती वेडी चिडून म्हणाली, '' तुला किती वेळ सांगायचं, नाही, नाही, नाही''

आम्ही आणि क्रेडिट कार्ड वाली कन्या!!

( मराठीऑनलाइन मधून साभार)
आपण कुठल्या ना कुठल्या कामात असताना ह्या क्रेडिट कार्ड वाल्यांचा फोन येत नाही असे होत नाही. आधि मला सुध्दा संताप यायचा पण मग आता आम्ही ह्याचा आनंद घ्यायला शिकलो आहे, आणी आता तर आमची खात्रीच झाली आहे कि हे फोन आम्हाला तणावमुक्त करण्यासाठीच येतात. आपल्यालाहि ह्यातुन काही फायदा व्हावा ह्या सदहेतुने आमचे संभाषण येथे देत आहोत. (ह्यात कोणालाहि दुखवायचा हेतु नाही.)
वेळ :- दुपारी २.१५ (गरगरित जेवण करुन नुकतेच आडवे झालो आहोत)
कन्या :- गुड आफ्टरनून सर, आय एम कॉलींग फ्रॉम दरोडा बॅंक.
आम्ही :- जय महाराष्ट्र ! (पहिल्याच चेंडुवर षटकार)
कन्या :- नमस्ते सर, मी दरोडा बॅंकेमधुन बोलतीये, आम्ही एक नविन क्रेडिट कार्ड
लॉंच करतोय त्या विषयी माहिति द्यायला हा फोन केला होता सर. तुम्ही इंट्रेस्टेड
आहात का सर ?
आम्ही :- कोणाच्यात ?
कन्या :- सर कार्डमध्ये हो
आम्ही :- ओह्ह अच्छा , काय आहे ना कि आयुष्यात पहिल्यांदा कोणीतरी येवढ्या गोड
आवाजात इंट्रेस्टेड आहात का ? असे विचारले हो, त्यामुळे जरा गोंधळ उडाला बघा.
कन्या :- (मनातल्या मनात खुश झाली असावी) मग सर तुम्हाला कधि वेळ आहे ?
आम्ही :- अहो तुमच्या साठी वेळच वेळ आहे आमच्याकडे !
कन्या :- तसे नाही सर, ह्या कार्ड विषयी माहिती देण्यासाठी.
आम्ही :- अहो असे मला गोंधळवु नका हो, एक तर सुंदर मुलीशी बोलायचे म्हणजे आमची
आधिच वाचा बसते. मला सांगा तुमच्याच कार्डची माहिती मी तुम्हाला कशी आणी का
द्यायची ?
कन्या :- (डबल खुश होत ) अय्या अहो सर म्हणजे तुम्हाला कधी वेळ आहे ? आमचा
प्रतिनिधी येउन तुम्हाला पुर्ण माहिती देइल.
आम्ही :- एक प्रश्न विचारतो रागवु नका, तुमचे नाव मंजिरी आहे का हो ? आणी
तुम्ही अहिल्यादेवी शाळेत होता का ?
कन्या :- नाही ! आपण कार्ड विषयी बोलुयात का ?
आम्ही :- बघा रागवलात ना तुम्ही ? आहो एक खुप चांगली मैत्रिण होती हो माझी ह्या
नावाची, अगदी असाच गोड आवाज आणी असेच जड जड मराठी शब्द वापरायची सवय होती हो
तिला. तुमचा आवाज ऐकला आणी तिच आठवली बघा पटकन, माफ़ करा मला. म्हणतात ना आपली
दुख: हि लोकासाठी विनोद असतात तेच खरे.
कन्या :- (भावुक स्वरात) नाही रागावले नाही सर. कुठे असतात त्या आता ? त्या पण
बॅंकेत असतात का ?
आम्ही :- नाही हो, लहानपणीचा ताटातुट झाली आमची, कुठे आहे काय करते … काही
काही माहीत नाही हो. (आम्ही जमेल तेव्हड्या दु:खी सुरात)
कन्या :- (चिकाटी न सोडता) ओह, सो सॉरी सर. आज वेळ काढु शकाल का सर तुम्ही ?
आम्ही :- हो जरूर, तुम्हाला भेटुन आनंदच होइल मला. पुन्हा त्या जुन्या आठवणी
ताज्या होतील आणी मग आज तरी निदान दारू ची गरज लागणार नाही मला… (फुल्ल टु
देवदास इस्टायील)
कन्या :- सर, मला भेटुन ? आमचा त्या भागातला एजंट येउन भेटेल सर तुम्हाला. मी
नाही. (हळु हळु कन्या त्रासीक स्वरात बोलायला लागली आहे.)
आम्ही :- अरे असे कसे ? फोन करणार तुम्ही, वेळ देणार आम्ही तुम्हाला, आणी तो का
भेटायला येणार ? मेहनत करे मुर्गा आपले मुर्गी आणी अंडा खाये फकीर ?
कन्या :- (प्रचंड नाराजीने) सर, आम्ही फक्त कॉल सेंटर साठी काम करतो. लोकांना
भेटण्यासाठी वेगळी माणसे नेमली आहेत.
आम्ही :- अच्छा म्हणजे फोनवर टोप्या घालणारी आणी प्रत्यक्षात टोप्या घालणारी
वेगवेगळी माणसे आहेत तर !!
कन्या :- पार्डन सर ?? (आतुन संतापाचे स्फोट होत असावेत त्यामुळे कन्या परत
इंग्लिश वर घसरली आहे)
आम्ही :- नाही म्हणजे तुमच्या भेटिचा योग नाहीच म्हणा की, काये मन कसे वेडे
असते बघा, लगेच तुमच्या भेटीची स्वप्न रंगवुन तय्यार. लबाड कुठले !
कन्या :- सर सध्या तुम्ही कुठले कार्ड वापरत आहात ?
आम्ही :- नेटवाला.कॉम चे. पण ४ वर्ष झाली अजुन कसे आणी कुठे वापरायचे ते कळाले
नाहिये.
कन्या :- सर, मी क्रेडिट कार्ड बद्दल बोलत आहे.
आम्ही :- हो, ते तुम्ही फोन उचलल्या उचलल्या सांगीतलेत की !
कन्या :- सर, आय मिन सध्या तुम्ही कुठले क्रेडिट कार्ड वापरता ?
आम्ही :- अहो रेशन कार्ड नाहिये माझ्याकडे अजुन, क्रेडिट कार्ड बद्दल काय
विचारताय ? पण खरच आपण नाहि का हो भेटु शकणार ? अगदी तुमच्या सोयीच्या वेळी.
कन्या :- सर तुम्हाला कार्ड हवे आहे का ? मला बाकीच्या ग्राहकांना सुध्दा फोन
करायचे आहेत. प्लिज कार्ड विषयी बोला.
आम्ही :- तुम्ही तुमचे काम उरकुन घ्या ना निवांत. माझा नंबर तर आहेच तुमच्याकडे,
संध्याकाळी तुम्ही मोकळ्या झाल्यात की मग एक मिस कॉल द्या, मी करतो तुम्हाला
फोन.
(पलिकडुन असभ्य काहितरी पुटपुटल्याचे ऐकु येउन खाडकन फोन आदळला जातो.)